Goede tijden, slechte tijden

Dis so grys, grys, grys die laaste week hier op die platorand - kon net sowel in Holland gewees het! Die weer het my gedwing om terug te keer studeerkamer toe en te werk aan verskillende skryfprojekte. So, dit het sy voordele partykeer, dié grysheid! Ek het gister sommer drie goed deurgestuur en hoop ek is suksesvol daarmee.

Ek en Henk het 'n warrelwind drie weke agter die rug, uitputtend maar tog ook heerlik. Die knoop is op 6 Maart deurgehaak en na baie feesvierings het ons 'n lekker wittebroodjie in my geliefde vakansiestad, Durban, gaan hou. Te kort, maar ek kon my kinderherinneringe aan vakansies hier, heel suksesvol aan Henk oordra, hoewel my hart gebreek het oor sommige landmerke wat nie meer bestaan nie. Op die reënerige pad terug, is ek jammer om te sê, het ek, as sopliefhebber by uitstek, die heel slegste bakkie sop daar by Van Reenenspas probeer afwurg. Dit was 'n gryse mengelmoes waarvan ek die oorsprong nie kon vasstel nie. Nee magtig, dit maak my kwaad - hoe is dit moontlik dat 'n restaurant nie ten minste 'n ordentlike bak sop kan voorsit nie? Gelukkig het ons later by Yolandie gesmul aan heerlike huiskos - dankie, my kind!

In Holland is daar 'n sepie genaamd Goede tijden, slechte tijden. Dit voel partykeer vir my asof ons self ons eie soortgelyke sepie leef - darem meestal goeie tye! Tog loop alles net nooit net glad en maklik vir ons af nie.

Henk het nog net drie weke oor voordat hy moet terug Holland toe, sy gewone visum van 3 maande verval dan en hy moet gaan aansoek doen om 'n langer termyn visum as "spouse". Ons het alweer baie slegte inligting gekry rondom dié saak - as SA-spouse moet ek nou een geweldige groot inkomste kan aantoon voordat hy kan kwalifiseer. Nou vra ek julle, waar kry 'n vryskutskrywer 'n vaste inkomste, wat nog te sê, 'n GROOT een? Die feit dat Henk 'n goeie pensioen ontvang, dra nou skielik geen water meer nie - nee, ék moet nou 'n groot inkomste hê. Ons wag nou alweer vir 'n uitkoms hieroor, maar ons het gister, nadat ons dit verneem het, elkeen net stil aangegaan met beuselagtighede - mens kan nie eers daaroor praat nie. As hy nie die visum kan kry nie, sal hy elke liewe drie maande moet terug Holland toe, en die hemel weet, ons kan dit net nie bekostig nie, dit gaan ons ruïneer! So asseblief, almal wat hier lees, steek vir ons 'n kers aan en stuur 'n gebedjie vir ons op.

Op hierdie heel gryse noot, sluit ek vir vandag af - ek hoop om volgende keer goeie nuus te bring.

---