Alles komt goed, toch?

Mens wil mos dink jy is onaantasbaar en in beheer van alles. Wel die laaste drie jaar moes ek op die harde manier leer dat dit alles net 'n mite is - dat die lewe basies soos daai Candid Camera van ouds is: 'when you least expect it ...' Of dalk soos vriend Conrad glo dat dinge 'out of the blue' moet gebeur.

So is ek, volgens my, fiks en gesond, en stap lekker af winkels toe Donderdag. Ek hét half dronkerig in my kop gevoel, maar gedink dis maar die helder sonlig - tot ek by die apteek instap en besluit om my bloeddruk sommer by Yster, die apteker, te laat neem. OK, die lesing wat hy kry maak my toe totaal paniekerig en ek is blitsig by die dokter oorkant die straat vir 'n ondersoek. 180/100! Hoë bloeddruk! Wat? Nie ek nie!

Ek moes maar die knie buig en erken ek het myself te lank al verwaarloos - sit nie 'n voet by 'n dokter nie, stres my dood, en dink ek is sommer nog 21 jaar oud!

Na medikasie meet my bloeddruk toe gister toe darem 'n heel aanvaarbare 130/90 - maar ek het groot geskrik, en van nou af sal ek dit kalm vat, rustig wees, en ophou skop teen die prikkels - die bere in die pad met 'n buiging by my laat verbygaan (ek belowe, ek sal ten minste hard probeer!)

Ek weet ook nou, onsekerheid maak mens gek, 'n gevoel van onveiligheid maak jou mal, 'red tape' nog maller, en verlange na jou geliefde(s) kan jou hart breek. Nou moet ek bysê - daar is nie altyd iets wat jy daaraan kan doen of verander nie, so, maak vrede! Dit is die enigste manier! Laat dit aan die heelal oor en Alles Komt Goed!

Groete.